दीप् _dīp

दीप् 4 Ā. (दीप्यते, दीप्त; freq. देदीप्यते)

1 To shine, blaze, (fig. also); सर्वैरुस्रैः समग्रैस्त्वमिव नृपगुणैर्दीप्यते सप्तसप्तिः M.2.12; तरुणीस्तन एव दीप्यते मणिहारावलिरामणीयकम् N.2. 44; Bk.2.2; R.14.64; H. Pr.46.

-2 To burn, be lighted; सो$यमग्निः परेण मृत्युमतिक्रान्तो दीप्यते Bṛi. Up.1.3.12. यथा यथा चेयं चपला दीप्यते K.15.

-3 To glow, be inflamed or excited, increase (fig. also); वन्येतरानेकप- दर्शनेन पुनर्दिदीपे मददुर्दिनश्रीः R.5.47; Bk.15.88; Śi.2.71.

-4 To be fired with anger; आसाद्य वाचं स भृशं दिदीपे Ki.3.55.

-5 To be illustrious. -Caus. (दीपयति-ते)

1 To kindle, set on fire, inflame; अयं हि मां दीपयते$द्य वह्निः Rām.2.43.21.

-2 To illuminate, light, irradiate; वृन्दावनान्तरमदीपयदंशुजालैः (इन्दुः) Gīt.7; U.1.42.

-3 To excite, raise.

-4 To adorn, grace; अवयवदीपितमण्डन- श्रियस्ताः Ki.1.1.